Goran Daničić bio je srpski glumac. Najpoznatiji je po tumačenju uloga Rokija u seriji Srećni ljudi i Mileta u filmu Kad porastem biću Kengur.
Preminuo je iznenada u 58. godini života u Beogradu 10. februara 2021. Sahranjen je 11. februara 2021. godine.
Kada je u pitanju glumčeva supruga, važno je reći da njegova žena piše poeziju, prozu, drame i eseje. A njena drama “Punjenje tikvice” izvedena je u JDP-u 1996. godine. Po tom delu je ona sa Slobodanom Šijanom napisala scenario za film. Tokom školovanja dobila je brojne nagrade.
Dokaz njenog spisteljskog umeća čuvaju dela “Anatomija zanosa – eseji” i “Azil”, između ostalih. Sanja je ćerka Slavka Domazeta, poznatog novinara.
Glumac Goran Daničić je rođen u Užicu 1962. godine. Diplomirao 1990. na Fakultetu dramskih umetnosti kao student generacije. Član Jugoslovenskog dramskog je od 1993. Od prve godine studija je bio saradnik Jugoslovenskog dramskog pozorišta, pošto je diplomirao i stalni član. Glumi Žućo i u drugim beogradskim pozorištima, a ostvario je i impozantnu filmsku karijeru. Dobio je dve Godišnje nagrade Jugoslovenskog dramskog pozorišta i Nagrade „Dr Branivoj Đorđević“ za lepotu govora.
Goran Danićič je 1982. godine ostvario ulogu u “Bunaru”, čime je počeo svoj glumački niz. Pored uloge telohranitelja Ozrena Soldatovića u “Srećnim ljudima”, pamtiće se i po ulogama u ovim ostvarenjima: “Ranjeni orao”, “Jesen stiže, dunjo moja”, “Selo gori, a baba se češlja” (Soldatovića je glumio Dušan Golumbovski, a Daničić je Rokija počeo da igra nakon što je Goran Kuzmanović napustio seriju).
Bio je oženjen Sanjom Domazet Daničić, profesorom novinarstva na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Beogradu. Iz toga braka ima ćerku Nastasju Alju Daničić koja je student pozorišne i radio režije na Fakultetu dramskih umetnosti.
