O razgraničenju i podeli Kosova se uveliko više ne priča, a na stolu je ponovo model dve Nemačke, kao rešenje za status južne srpske pokrajine.
Kako saznaje Espreso.rs na Zapadu se sve glasnije priča o predlogu rešenja za kosovski čvor po principu Istočne i Zapadne Nemačke uz korekciju koja predviđa za Sever Kosova neku vrstu rešenja po uzoru na Republiku Srpsku.
- Taj koncept dve Nemačke predviđa da se dve države prime u Ujedinjene nacije. To što nam se nudi na severu, ne bih primio kao realnu ponudu – kaže nam naš izvor iz diplomatskih krugova.
Prema njegovim rečima ovo nije prvi put da se ovaj model pominje kao jedan od mogućih za rešenje statusa Kosova, a pominjan je i u „erdutskom sporazumu“ koji je trebalo da reintegriše zapadnu Sloveniju u sistem Hrvatske, a gde je bila predviđena neka vrsta zajednice srpskih opština sa elementima autonomije.
Protivnici modela dve Nemačke podsećaju da on znači dogovor dve države koje bi bile ravnopravne članice UN, kao što su to uradile Istočna i Zapadna Nemačka, koja pri tom nikada nije priznala Istočnu Nemačku.
foto: Wikipedia
Model dve Nemačke se pominjao tokom pregovora o Kosovu još 2007. (izneo ga je predstavnik EU u posredničkoj „trojci“ Volfgang Išinger), a sada se sve češće čuje od zapadnih političara i stručnjaka za Zapadni Balkan.
Političar sa Kosova Ilir Deda izjavio je da Rezolucija 1244 Ujedinjenih nacija više ne odgovara prilikama na Kosovu i ocenio da je najrealnija opcija za normalizaciju odnosa između Srbije i Kosova model nekadašnjih Istočne i Zapadne Nemačke.
“Taj model je najrealnija opcija normalizacije odnosa Kosova i Srbije i on će služiti izgradnji novih odnosa između dve zemlje, a tada će doći do potpune stabilizacije prilika na Zapadnom Balkanu”, rekao je Deda.
Zapadna Nemačka nikada nije priznala Istočnu Nemačku
Naime, Zapadna Nemačka, koja nikada nije priznala Istočnu Nemačku, i Istočna Nemačka dogovorile su se nakon više od dve decenije, 1972. godine, da obe, kao samostalne države, postanu ravnopravne članice UN.
Model “dve Nemačke” proistekao posle Drugog svetskog rata, usled postojanja okupacionih zona – istočne zone koju je držao Sovjetski savez i zapadne zone, koju su držale druge savezničke države.
Od tih okupacionih zona kasnije su nastale Zapadna Nemačka i Istočna Nemačka.
foto: Espreso.rs
Da nije bilo “hladnog rata”, ne bi bilo ni takvih problema u vezi jedne i druge okupacione zone, a samim tim i kasnije Zapadne i Istočne Nemačke.
Kada je 1949. godine obrazovana Zapadna Nemačka (SR Nemačka), ona je odmah zauzela stanovište da je država celokupnog nemačkog naroda, te da je njegov jedini legitimni predstavnik na međunarodnoj sceni.
Takav stav naišao je na punu podršku zapadnih zemalja, koje su, kao i vlada Zapadne Nemačke, Istoču Nemačku – stvorenu nekoliko meseci posle Zapadne – nastavile da tretiraju kao “sovjetsku okupacionu zonu”.
Zapadna Nemačka je proklamovala takozvanu Haltajnovu doktrinu, po kojoj se priznanje Istočne Nemačke od strane neke države smatra kao neprijateljski akt prema Zapadnoj Nemačkoj i po automatizmu podrazumeva prekid diplomatskih odnosa sa njom.
Takvo neodrživo stanje, kako je ukazao, trajalo je do 1972. godine, kada su Istočna i Zapadna Nemačka postigle sporazum i dogovorile se da obe države budu primljene u Ujedinjene nacije kao ravnopravne, samostalne države.
Tada je prestala da se primenjuje “Haltajnova doktrina”, a to stanje je trajalo do pada Berlinskog zida 1989. godine, kada je došlo do ujedinjenja Istočne i Zapadne Nemačke.
(Espreso.rs)
