Rogio piše da su simpatije prema brojčano slabijim Ukrajincima dovele do preuveličavanja ruskih neuspjeha, nerazumijevanja ruske strategije, pa čak i neutemeljenih tvrdnji psihoanalitičara amatera da je Putin izgubio razum.
Trezvenija analiza, piše Rogio, pokazuje da je Rusija možda primila težak udarac, ali je uvijek imala dobro osmišljene planove za daljnje napade ako se njeni početni potezi pokažu nedvoljnima. Svet je i pre podcenio Putina i te su pogreške delom dovele do ove tragedije u Ukrajini, smatra američki vojni analitičar. Moramo biti bistrijih očiju sada kada je rat u toku”, piše Rogio.
Rogio piše da čak i profesionalci u Pentagonu dopuštaju da im osećanja prema Ukrajincima zamagli procenu.
“Samo dva dana nakon ruske invazije na Ukrajinu izvestitelji američkog Ministarstva obrane brzo su tvrdili da je neuspešno zauzimanje Kijeva u prvim danima rata predstavljalo ozbiljan neuspjeh. Izvještaji Ministarstva obrane implicirali su da je ruska ofanziva znatno kasnila ili da je čak propala jer glavni grad Ukrajine nije pao”, piše Rogio.
Američki vojni analitičar piše da su čelnici trebali da nauče da obuzdaju svoje nade nakon katastrofalnog povlačenja Sjedinjenih Držaca iz Avganistana.
“Još jednom, američki i zapadni funkcioneri upadaju u zamku nerazumevanja neprijatelja i njegovih ciljeva”, piše Rogio. Rogio dalje piše da je Putin navodno verovao da će ukrajinska vlada pasti kada ruske snage pređu granicu i krenu prema Kijevu te da je ta operacija propala jer se to nije dogodilo.
“Putin se svakako nadao brzoj pobjedi, ali očito se nije oslanjao samo na nagli ulaz u Ukrajinu kao jedini plan za uspjeh. Umesto toga, ruska vojska bila je spremna zauzeti zemlju silom ako brzi udar ne uspije.”
Amerikancima bi ovaj Putinov plan trebao biti poznat zbog invazije na Irak 2003.”Ovakav plan trebao bi biti poznat Amerikancima koji se sećaju invazije na Irak 2003. godine”, piše Rogio i podseća šta se tada događalo.
“U prvim satima rata, američko ratno vazduhoplovstvo pokrenulo je svoju kampanju ‘šoka i strahopoštovanja’ u pokušaju da ubije Sadama Husseina i druge ključne vođe i sruši vladu. Sadam je preživio, ali je američka vojska bila potpuno spremna za nastavak kopnenog napada. Pogled na rusku vojnu ofanzivu pokazuje da je postojao plan za invaziju punih razmjera, koji Rusija sada provodi”, piše Rogio.
Vojni analitičar navodi da konvencionalno, mehanizirano ratovanje zahteva vreme i resurse, a operacija ovog opsega nije kratkotrajna. “Ruska ofanziva se odvija na četiri odvojena fronta. Na petom frontu, u istočnoj Ukrajini, koju je Putin proglasio nezavisnom prošle nedelje, ruske snage zadržavaju ukrajinske trupe koje su potrebne na drugim frontovima”, piše.
Glavnina ruskih snaga napreduje prema jugu od Belorusije do Kijeva, navodi.
“Ruske napredne snage, uključujući zračne, mobilne i izviđačke trupe, bile su angažovane s ukrajinskim jedinicama izvan Kijeva od početka rata. Ogromna kolona ruskih vojnika, za koju se procenjuje da je duža od 60 kilometara, nalazi se samo 20 kilometara severno od Kijeva i verojatno će se okupiti kako bi opkolila glavni grad”, analizira Roggio.
Ukrajina bi mogla biti podeljena na dva dela ako Rusi zauzmu Kijev i krenu prema jugu.Rogio dalje piše da bi, “ako ruske snage zauzmu Kijev i krenu prema jugu kako bi se spojile sa snagama na krimskom frontu, Zelenski mogao doživeti težak udarac jer bi se time Ukrajina podelila na dva dela”.
“Ono što je važnije od nekoliko neuspeha jeste da su ruske snage prodrle preko 100 kilometara na sporan teren u manje od nedelju dana i da su na periferiji glavnog grada. Ovo nikako ne opisuje neorganizovanu, loše sastavljenu i neuspelu ofanzivu”, ističe Rogio.
Rogio navodi da prodor prema jugu od Belorusije prema Kijevu podržava još jedna ruska kolona, koja je krenula s istoka u blizini Kurska.
“Ako se ova kolona uspe povezati s ruskim jedinicama u blizini Kijeva, obuhvatiće ukrajinske snage u većini pokrajina Černihoa i Sumija, lišavajući ukrajinsku vojsku preko potrebnih vojnika i ratnog materijala potrebnog na nekom drugom mestu i odseći vladu od dve severne pokrajine”, piše Rogio.
Piše da su ruske snage pokrenule široku ofanzivu usmerenu na Harkov, drugi najveći ukrajinski grad, koji je sada pod opsadom te da su se na jugu ruske snage, potpomognute amfibijskim napadima iz Azovskog mora, “slile” u Ukrajinu s Krima.
“Na ovom fronu, ruske snage su se razgranale duž dve glavne osovine, jednu severozapadno duž reke Pivdenji Buh, a drugu severoistočno duž obale i unutrašnjosti prema regiji Donbas, koju je Rusija proglasila nezavisnom neposredno pre invazije”, analizira Rogio za Daily Mail.
“Ako se ruske kolone s bilo kojeg južnog fronta mogu povezati sa snagama severnije, odsekle bi mnoge ukrajinske trupe od pojačanja – jedna od dve kolone već je napredovala otprilike 250 kilometara”, dodaje.
“Ruski generali često su birali da zaobiđu mesta i gradove koji se snažno protive i izoluju ih kako bi se kasnije nosili s njima”, upozorio je Rogio u svojoj analizi.
“Niko ne zna, ali čini se da su Putinovi postupci hladni i proračunati”
Rogio navodi da su trenutno artiljerijski i raketni napadi tamo ograničeni, možda da bi se građanima poslala poruka kao upozorenje na ono što može doći.
“Čini se da Putin želi Ukrajinu uzeti netaknutu, ali neće oklevati i povećaće jačinu napada ako proceni da je to potrebno”, analizira Rogio.
Sistematična priroda ruskog napada u suprotnosti je s nagađanjima da je Putin izgubio kontrolu i razum, analizira Rogio, pa dodaje:
“Niko sa sigurnošću ne zna, ali čini se da su Putinovi postupci, postupci hladnog i proračunatog protivnika”, piše.
“Odbacivanje njegove odluke o invaziji na Ukrajinu kao oblika ludila zapravo je izgovor za ignorisanje verovatnih Putinovih motiva i budućih postupaka.
